Het was nacht op de heide bij Assel en ma schaap en Samira
lagen als vanouds weer lekker dicht tegen elkaar. Overdag was het warm geweest,
maar de nachten bleven fris. Ineens schoot Sam wakker en ook ma schaap werd
wakker van het toch wel een beetje angstige gemekker van Sam.
‘Wat is er, kind?’, blaatte Ma zachtjes.
‘Ik droomde, mamma, van vandaag, van die boze hond die wolf
werd’.
‘Ja, kind, dat kan ik me voorstellen,’ zei ma, ‘maar zag je
wel dat de honden die ons altijd bij elkaar houden ons ook kunnen beschermen?’
‘Ja mamma, het is wel goed om te weten dat ze niet altijd
alleen maar lastig zijn, maar dat ze ons ook helpen samen met de herder als een
vreemde hond denkt dat hij ons zo maar kan aanvallen’.
‘Ja kind, maar de baasjes van die honden hebben niet door
dat een hond toch een dier blijft en soms dingen wil gaan doen die eigenlijk
niet goed zijn. En nu gaan we weer lekker slapen, want morgen wordt het weer
een drukke dag’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten