De wortels van Chris

Bij een trektocht met 400 schapen kom je allerlei mensen tegen: wandelaars, wielrenners, fans en ja hoor, ook bekenden. Loop je nietsvermoedend voor je kudde uit, hoor je ineens iemand roepen.

‘Wie is Chris?’, hoorden we. De herder aarzelde niet om zich kenbaar te maken. Een bekend gezicht. Wel even diep in het geheugen graven. We gaan zo’n 34 jaar terug.

Toen was Chris eens in een café waar hij een bijzondere hond zag. Het leek een soort bouvier maar dan met flaporen – apart in een tijd dat couperen nog de normaalste zaak van de wereld was. Het was een prachtbeest en Chris twijfelde geen moment om de baas aan te spreken.

‘Wat is dat voor een bouv?’, vroeg hij.

‘Dat is geen bouv, maar een Nederlandse schapendoes’.

Hij was meteen verkocht – figuurlijk dan. Een prachthond van Nederlandse bodem. Chris wilde ook zo’n beauty en kwam in contact met de kennelclub. Zo’n ontmoeting lijkt niet veelzeggend, maar leidde er uiteindelijk wel toe dat Chris vandaag de dag schaapherder is. Van het een kwam het ander, Chris rolde in het wereldje en is helemaal verslingerd geraakt aan het ambacht dat hij nu met zoveel passie uitoefent.

Deze protestmars moet mede voorkomen dat de herders van Schapen Op Drift straks hun vak niet meer uit kunnen oefenen. Om dan zo onverwachts herinnerd te worden aan je roots als schaapherder, is gewoonweg prachtig.

Nienke, Bedankt!