Schaapskudde Het Soerel failliet

Ondanks al onze inspanningen van vorig jaar staat de voorman van Schapen Op Drift, Chris Grinwis, op het punt failliet te gaan. We hebben daarom het volgende persbericht opgesteld. Hoort, zegt het voort!

Epe, 9 april 2013

Schapen Op Drift

Schaapskudde Het Soerel failliet

 

Epe – Deze week valt het doek voor schaapskudde Het Soerel, de enige rondtrekkende schaapskudde op de Veluwe. Opdrachtgevers zoals Natuurmonumenten begroten te weinig geld voor schapenbegrazing, waardoor schaapherders niet meer uit de kosten komen. Naar verwachting zullen meer zelfstandige schaapherders failliet gaan. Hierdoor dreigt levend Nederlands cultureel erfgoed voorgoed te verdwijnen.

Zelfstandige, rondtrekkende schaapskuddes zijn uniek in Nederland. Er zijn nog zo’n vijftien zelfstandige herders die met hun kudde door grote natuurgebieden en stadparken trekken. Chris Grinwis is met zijn kudde Het Soerel een van die herders. Ze werken in opdracht van organisaties als Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, maar ook waterschappen, particuliere landgoederen en gemeentes. Hiervoor ontvangen de herders een vergoeding.

Bij die vergoeding ligt het probleem. Opdrachtgevers begroten te weinig geld om schapenbegrazing te realiseren. Hierdoor moeten herders werken voor een tarief dat niet eens de helft van de marktwaarde bedraagt. Een herder die marktconforme prijzen aanhoudt, komt dus niet meer uit de kosten. Schaapskudde Het Soerel kon niet concurreren bij de aanbesteding van een begrazingsopdracht die voor 40 procent onder de gangbare prijzen uit kwam.

Zelfstandige herders vreesden al eerder voor faillissement. Daarom organiseerde Chris Grinwis met twee collega-herders vorig jaar een protesttrektocht onder de naam Schapen Op Drift. Tijdens de zevendaagse tocht van Epe naar Arnhem wisten zij hun nijpende situatie aan de kaak te stellen. Ondanks de vele positieve reacties en bewegingen die in het werkveld in gang zijn gezet, gaat nu toch de eerste schaapskudde ten onder.

Door het verdwijnen van rondtrekkende schaapskuddes, verliest Nederland niet alleen levend cultureel erfgoed, maar ook een duurzame en rendabele vorm van natuurbeheer. De herder en zijn kudde zijn te zien als ‘natuurlijke natuurbeheerders’ en hebben vele – ecologische – voordelen ten opzichte van bijvoorbeeld mechanisch maaien. Zo verbetert door begrazing de vegetatie en de structuur van de bodem en kunnen nieuwe zaden kiemen. Hierdoor ontstaat bovendien meer variatie in de beplanting, want schapen dragen zaden mee in hun vacht en verspreiden zo diverse plantensoorten. Zo dragen ze bij aan het verrijken van de bodem en het vergroten van de biodiversiteit. De schapen zelf zijn geen reguliere ‘huis-tuin-en keuken’ schapen. Door zorgvuldig fokken en natuurlijke selectie zijn het heel robuuste dieren die ‘tegen een stootje’ kunnen. Het antibioticagebruik is vrijwel nihil en de schapen hebben een heel kleine ecologische footprint.